เกษตรในชุมชน Agriculture In Community: ภาพการศึกษาดูงานที่จังหวัดสุรินทร์ วันที่ 10-13 กุมภาพันธ์ 2554

วันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2554

ศูนย์ เครือข่ายปราชญ์ชาวบ้าน เครือข่ายเกษตรกรรมทางเลือกสุรินทร์ บ้านทับไทย ที่นี้เราได้พบกับอาจารย์กัญญา อ่อนศรี และคุณลุงวรพล พอตัว อาจารย์ทั้งสองได้ให้ความรู้ในเรื่อของการรวมกลุ่ม ก่อตั้งเมื่อ พศ. 2542 การ พึ่งพาตนเอง อาจารย์กัญญาผู้ก่อตั้ง ตลาดเขียว หรือตลาดปลอดสารพิษ นอกจากนี้อาจารย์กัญญายังได้ไปดูงานที่ต่างประเทศอีกหลายๆประเทศ ส่วนคุณลุงวรพลมีการรวบรวมข้อมูลทำเป็นหนังสือ เกษตรอินทรีย์ 4 ปีให้ผลอีกด้วย

วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2554

ศูนย์การเรียนรู้ที่ 1 พ่อ คำเดื่อง ภาษี พ่อคำเดื่อง สอนรู้จักการใช้ชีวิต การเกิดมีชีวิตดีอย่างไร สอนให้รู้จักโลก โลกของเราโดนคนทำอะไรไว้บ้าง พ่อคำเดื่องบอกว่าเราเชื่อตามชาวต่างชาติมาก ต่อไปนี้เราจะต้องเชื่อตัวเอง ให้ตัวเองเป็นคนนำ ในไร่ของพ่อคำเดื่องมีการทำเกษตรปราณีตคือทำได้ในพื้นที่แคบๆ มีข้าวสีเหล็ก เหมาะสำหรับคนเป็นเบาหวาน ที่ดินของพ่อคำเดื่องปลูกต้นไผ่ไว้ล้อมรอบ ด้านในปลูกกล้วยไล่ลำดับลงมา

วันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2554

การทำเกษตรผสมผสานของพ่อสุวรรณ กันภัย พ่อสุวรรณเป็นลูกชาวนา มีฐานะยากจน คุณพ่อเสียตั้งแต่อายุ 12 ปี พ่อสุวรรณมีพี่นอง 5 คนเมื่อก่อนพ่อสุวรรณไปทำสวนยางอยู่ที่ภูเก็ตและไปอยู่กรมทดลองพันธืไม้ทุกชนิด ที่ดินในปัจจุบันนั้นเป็นของพ่อตาแม่ยาย ที่ดิน 9 ไร่ของพ่อสุวรรณเป็นพื้นที่เพาะปลูก ไม่ใช้การทำนา มีการทำสวนผสม เมื่อก่อนพ่อสุวรรณปลูกต้นมะนาว 200 ต้นเพื่อทดแทนการสั่งมะนาวจากกรุงเทพฯ เป็นพันธุ์ใหม่ที่พ่อคิดขึ้นเอง ปักกิ่งเอง ตอนเอง พ่อทำเองหมดและส่งขายในสามอำเภอในสุรินทร์ ลูกมะนาวขึ้นดกเต็มต้นแต่สุดท้ายก็ตายหมด พ่อบอกว่าทุกอย่างทำต้องมีจิตกำหนด ทำไปเรื่อยๆแล้วจะเกิดแรงบันดาลใจขึ้นมาเอง พ่อสุวรรณเป็นผู้นำโดยให้คนอื่นเห็นแล้วทำตาม

วันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2554

พ่อ เสวย ผู้รอบรู้ด้านสมุนไพร พ่อเสวยมีความรู้เรื่องสมุนไพรมาตั้งแต่อายุสามขวบและรู้จักนั่งสมาธิ ตั้งแต่สามขวบเช่นกัน เคยเรียนที่โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้าฯ เคยเป็นทหารพลร่มและออกจากราชการเมื่ออายุ 52 ปี พ่อเสวยถือศีล 5 และศีล 8 ถือสินมาแล้วสามสิบปี พ่อเสวยได้รับการถ่ายทอดความรู้มาจากคุณยาย คุณยายที่เป็นคนเขมรสุรินทร์

ความประทับใจที่แตกต่าง

จากการไปดูงานเป็นเวลา 4 วัน 3 คืนที่จังหวัดสุรินทร์ในครั้งนี้ ข้าพเจ้าได้ความรู้ที่เยอะมากบวกกับความแตกต่างในแต่ละความรู้ จากการถ่ายทอดจากปราชญ์ชาวบ้านแต่ละท่าน ทำให้ข้าพเจ้าได้เรียนรู้สิ่งต่างๆเพิ่มขึ้นอย่างมากมาย ได้เรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ๆที่ไม่เคยได้พบเจอ ได้รู้ถึงประวัติของนักปราชญ์แต่ละท่าน การต่อสู้ชีวิตของท่าน จนมีวันนี้ได้แต่ล่ะท่านได้ผ่านอุปสรรค ความยากลำบากมาเพียงใด จนประสบผลสำเร็จและเป็นที่ยอมรับ เป็นที่นับถือ เป็นที่เคารพของผู้คนมากมาย นอกจากได้ความรู้แล้วยังได้ความสนุกสนานกับการไปเที่ยวที่สวนช้างจังหวัดสุรินทร์และปราสาทเขาพนมรุ้งที่จังหวัดบุรีรัมย์อีกด้วย การดูงานครั้งนี้เป็นไปตามความคาดหวังของข้าพเจ้าคือ “มาเพื่อนำประสบการณ์กลับไป”